24/5/08 t/m 20/ 6/08 Indonesie

Om 10 am vertrekt het vliegtuig uit Singapore en 1.5 uur later staan we in Jakarta. Jakarta is een stad waar je liever niet wil zijn. Wij houden het er 2 dagen vol.Het is een grote, drukke, vieze stad , het heeft meer dan 10 miljoen inwoners.De uitlaatgassen maken ons misselijk en besluiten tijdens onze reis iniedergeval Beijing over te slaan.Het wordt weer even leuk als we Nederlands sprekende indonees Arie spreken in het informatie bureau, nooit in Nederland geweest maar nederlands gestudeerd in Indonesie aan de universiteit. We zijn gauw 2 uur verder als we met wat tips op zak naar het oude centrumgaan waaar nog wat restanten van de nederlandse tijd zichtbaar is: Een museum wat vroeger het stadhuis was, een ophaalbrug(kotan intan) uit 1628 en cafe Batavia, wat een prachtige sfeer heeft en wat nederlandse portretten aan de muur heeft. Ook stijgen we met de lift omhoog in de Monas,het monument dat is opgericht ter ere van de onafhankelijkheid. Op 115m hoogte hebben we een wijds uitzicht over de overbevolkte stad.Daarna even kijken bij de oudste kerk van Jakarta, en dan is het welletjes. Het is zeer vermoeiend om hier te zijn. We maken nog een ritje in een Bajaj, een driewielig motortje die overal langsheen probbeert te razen. We overnachten voor E 3 pp in losmen(hostel) genaamd Bloem Steen.De meeste hostels hebben een mandi, een soort vierkante hoge badkuip waar je met een klein emmertje water kunt uithalen en over je heen kan gieten. De bus is een goed vervoer middel hier daar het een eigen busbaan heeft.

26/5. Vroeg uit de veren, we vertrekken uit Jakarta en willen naar Sumatra per bus en boot.Dat gaat niet zomaar, pas aan het eind van de middag zijn we op ons einddoel.Ten eerste worden we naar de verkeerde bus verwezen om bij het busstation te komen en de 2.5 uur durende busrit gaat tergend langzaam.Om de zoveel kilometer stappen er muziekanten in die een of 2 liedjes spelen en dan met de pet rond gaan. Gevolgd door vele handelaartjes die met kartonnen dozen bevestigd met riem aan zichzelf vol met drinken, snoep en sigaretten de bus doorlopen. ' mister, mister, aqua?' horen we vele malen.We stappen uit bij de havenaar geen water in zicht en we willen geen uren dwalen dus vragen om directions bij het politiebureau dat vlakbij zit. Dan krijgen we zelfs een lift naar de boot. We sluiten ons aan in de lange rij maar daar is de politieman weer. Hij wenkt ons, we moeten om de rij heen lopen hij heeft al tickets geregeld.We voelen ons een beetje bezwaard tov de andere mensen die wel moeten wachten in de rij.De politie is hier trouwens zoals in vele landen ook weer corrupt maar we zijn blij met de hulp.Op de boottocht die 3 uur duurt zijn we de enige blanken. We staan dan ook in de belangstelling en mensen vragen zich af waarom we niet met vliegtuig gaan. Aangekomen op sumatra weer een bus en stappen te laat uit dus gaan per brommer naar plek van bestemming. Zonder helm best eng maar de bestuurders zijn ervaren.Vanuit onze overnachtingsplaats waar trouwens ook een lekker nasiontbijt bij inzit regeln we een rit naar vulkaan krakatau.Daar gaan we de volgende dag heen, een lange boot(je) rit maar de moeite waard.We mogen op het eiland en komen vlakbij. Wat een geluid en een rook, heel indrukwekkend. Daarna varen we nog om het eiland heen en de as van het vuur komt op ons terecht. We meren aan bij een leuk klein dorpje voor weer een bordje nasi en later kunnen we nog even snorkelen. Heerlijk om even in het water te zijn. 's avonds maken we nog even een rondje door het dorpje Kalianda waar we overnachten en komen langs een viering in een boeddistische tempel.We worden heel warm ontvangen en naast veel eten en praten mogen we ook de monikken zelf onmoeten na afloop.Dit regelt Lina die we ontmoeten en ons uitlegt geeft over de tempel en boeddisme.Deze monikken zijn ietwat anders dan die we in australie hebben ontmoet, deze zijn vrij amicaal en toveren fototoestel te voorschijn en gaan natuurlijk met ze op de foto. Volgende dag weer per brommer naar bushalte en dan in de bus voor 2 uur naar Bandar lampung.Geen leuke stad en krijgen geen goede medewerking om wat dingen te kunnen regelen. Uiteindelijk komen we bij een travelagency waar we een tour boeken naar national park Way Kambas.In dit NP zien we verschillende dieren waaronder een blaffend hert en apen. Ook bezoeken we een soort reservaat waar ze de teveel aan olifanten houden.We slapen heerlijk luxe in een ecoresort mar daar betalen we ook naar. Maar wel even lekker zo'n onderbreking en genieten van de rust en stilte.In BL bezoeken we ook nog even Lina en de monikken die we in de Kalinda hadden ontmoet. Met Lina bezoken we nog een Chinese tempel en doen even mee met de ceremonie. Dan vliegen we van Bandar Lampung via Jakarta naar Yogjakarta(java) . Een fijne stad waar modern en ouderwets prima samen gaan.Hier dan ook aanzienlijk meer medebackpackers maar goedkope overnachting, voor zo'n E 1 pp! De volgende dag maken we tour naar Borobudur, een inmens grote tempel.We zijn er lekker vroeg daar we om 0500 vertrokken waren en de opkomende zon schijnt prachtig op deze miljoen stenen en honderden boedha figuren. We rijden langs de Mendut tempel opweg naar Prambanan, een groots complex (grootste in java)welke zo'n 50 tempels herbergt. We hebben een paar uur nodig om alles te kunnen zien.De shiva tempel is de indrukwekkendste, 47 hoog. We komen in de namiddag weer terug en struinen wat door de stad heen. Continue wordje aangesprokendoor de bestuurders, (dat is een soort bakfiets moeilijk uit te leggen kijk de fotos maar.) We gaan langs bij een man die batik sarongs spaart , de oudste (220 jr)hangen in het museum.Ook wonen we een Wayang poppenshow bij, erg mooi. We zien ook hoe deze leren poppen gemaakt worden, het is weken lang werk om er een te maken. Vaak heeft het laten zien van dit maken als doel dat je koopt, maar we hebben al een batik ' schilderij' gekocht dus houden de hand op de knip. Overal wordt je hier trouwens bedrogen, altijd betaal je meer of klopt er iets niet. Vooral bij het uitwisselen van verhalen met andere backpackers horen we vele bekende dingen. Met het batik schilderij zijn we ook 'in de zeik' genomen, komen we later achter. Maar gelukkig blijkt hij echt te zijn en van goede kwaltiteit maar wel 2x zoveel betaald. De volgende dag een bezoek aan het paleis van de sultan, de enigste in heel java. Ook even langs het informatiecentrum waar we een tour regelenomvia vulkanen en nog meer naar Denpasar in balie. Het is erg aantrekkelijk om dit georganiseerd te doen, omdat het zoveel gedoe is om het zelf uit te zoeken en te doen.Morgen 2/6 naar Dieng plateau, vulkaanlandschap met meren. Tot volgende keer!

Indonesie, wat een groot land toch. Het reizen neemt veel tijd in beslag en we moeten keuzes maken wat we willen zien en ons erbij neerleggen niet alles te kunnen zien. Contrasten volop. Ronkende brommers en auto's sjeezen besak en volgeladen paard en wagen voorbij,. Grootse, luxieus uitziende hotels tot piepkleine, smoezelige basic losmen.Oververhitte en rumoerige steden tot geisoleerde stille bergdorpjes.Bedriegers die je doen koken van woede tot gastvrije lieve mensen die je hart doen smelten. Authentieke gado gado in een rumah makan( eating house)tot touristische pizza in backpackers area. Indonesie is een moslim land, we worden dan ook elke dag 's ochtends vroeg rond 0430 gewekt door de schreewende iman.Maar het is goed om vroeg op te zijn dan is het nog niet zo heet en relatief ' rustig ' op straat. Echt rustig is het hier, in java en bali nooit, maar hier is dan ook de meeste populatie van hetland dat meer dan 225 miljoen (!) inwoners telt.Mocht je denken dat het druk is in nederland of je denkt wat is die slotlaan toch druk kom dan even hier kijken. Je mening veranderd in 1 seconde.

2 juni. Vanuit Yogjakarta(Yogya genoemd) gaan we met de bus (lees: 4 bussen)naar het hooggelegen Dieng plateau.(2093m) We doen dit op onszelf, we konden het ook georganiseerd doen maar we nemen de gok. Voordeel dat we het zelf doen is dat het goedkoper is en de tijd kunnen nemen om de boel te verkennen daar.Een nadeel is veel research(hoe er te komen) en even op de kiezen bijten in de bus. Een gedeelte is met een luxe airco bus(waar je het soms gewoon koud krijgt)Maar dan heb je de economi bus, deze is een verouderde versie en heeft geen airco. Stopt ook wat vaker en laat de mensen in die met hun handeltjes langs je komen en ook de muziekanten, van getalenteerde zang en gitaar tot vals gezang met zoutbusje. Maar altijd weer boeiend.Nog avontuurlijker zijn de mini busjes, die we op het laaste stuk van de reis moeten nemen. Deze moet eerst vol en zo vol mogelijk blijven. Dat betekent veel stoppen en dus langzmer. Ook mag hierin volop gerookt worden, wat veel te veel indonesiers doen,zodat niet alleen de zwarte uitlaatgassen maar ook sigarettenrook in je gezicht blaast.Maar wat kan je klagen voor nog geen 2 euro 2 uur lang.Naast de bestuurder hangt er ook een ander figuur in de bus die het geld int ennaar buiten roept waar de bus heengaat.Soms worden we genept, dan moeten we uitstappen en zogenaamd op een andere overstappen, zo dus 2x betalen. De bestuurders zijn overigens echt top chauffeurs, hoe het mogelijk is dat er niet meer ongelukken gebeuren snappen we tot op heden nog niet. Er wordt ingehaald als gekken, vaak net op het nippertje, om vervolgens 20m verder het zelfde weer te doen, en ga zo door.Brommers scheuren voorbij, soms met z'n vieren op 1, met of zonder helm het kan allemaal. Een bacpackers verhaal ging als volgt dat ze aangeschoten met z'n drien zonder helm op 1 brommer zaten , aangehouden werden maar ze schoven de politie wat geld toe en gingen weer verder. (nee moeders, dit is en wordniet ons verhaal) Afijn, het bus rijden is over het algemeen erg vermoeiend maar wel weer goedkoop en kan toch ook niet alles vliegend doen. We staan weer veel in de balanstelling als blanken, waar we vandaan komen is de meest vookomende. Vaak wisselen we wat overeenkomende woorden voor, zoals : wastafel, stempel, spandoek, knalpot, kantor post(postkantoor). De mensen die in het bezit zijn van een fototoestel willen met de balnken op de foto dus gebeurt ook regelmatig. Waar waren we? Dieng plateau.Dieng is een heerlijk rustig geisoleerd dorpje. Naast veel akkerbouw hier en een paar kleine winkeltjes is er niet veel.We zijn de enige touristen in de losmen waar we verblijven, de 31 jarige Titan die hier werkt verveelt zich. We praten een tijdje met hem, hij vind moeilijk werk, zijn ouders wonen in Lombok en hij baalt dat hij op zijn leeftijd nog niet is getrouwd en kinderen heeft. De meeste touristen bezoeken het plateau in 1 dag en het is dud niet druk in het hostel. We gaan er meteen opuit, een 2 uur loopwalk naar Telaga Warna(gekleurd meer) dat op sommige plekken borrelt van vulkanische activiteit, lopen omhood en hebben zo mooi uitzicht over het meer.We betalen trouwens de touristenprijs entree voor het park, dit is meestal 2-3 keer zoveel dan de lokale persoon betaalt.Een stukje verder Kawah Sikidang, vulkaan krater die volop stoomt en riekende, bubbelende modderpoelen. Als we weer bijna terug zijn lopen we nog langs de Arjuna compex tempels, waarvan wordt gezegd dat ze de oudste van java zijn.De schemer valt in en wordt koud we nemen een kopje hete kopi(koffie je raadde het al) en gestoomde pinda's. Na de zoveelste nasimaaltijd en een kopje thee met titan duiken we bijtijds het bed in voor een vroege wandeling. Was het in Yogja te warm om ook maar ergens onder te liggen, hier is het zo koud dat we met kleren aan onder 5 dekens liggen.We staan dus om 0330 op, zo ook Titan die denkt dat het nodog is dat hij mee gaat. Maar we willen liever alleen , dus bedanken hem vriendelijk en zetten onder een heldere sterrenhemel de 1.5 uur durende wandeling in naar men zegt het hooste gelegen dorpje van Java op 2300m. Vandaar uit lopen we naar een bergtop en zien de zon opkomen tussen het vulkaanlandschap.Langzaam wordt het helemaal licht en op de terugweg kunnen we zien waar we nu eigelijk hebben gelopen. Lopend door het het dorpje zien we tal van foto gelegenheden maar als we eerst vragen blijkt dat ze het niet willen. Prima, we respecteren dit en maken er maar vele met onze ogen.Uiteraard krijgen we liften aangeboden achter op de moot maar we zijn blij even lekker te lopen we zitten al zo vaak in de bus dat onze conditie die we hadden na Kokoda alweer bijna verdwenen is. Na titan gedag te hebben gezegden hem wat extra's gegven te hebben voor zijn vriendelijkheid, ondernemen we weer de lange terugreis. Alhoewel we dit keer nog minder kwijt zijn, zijn we veel langer onderweg en gaar als we in Yogja arriveren.Maar het was de moeite waard. De volgende dag staat er een a/c mimibusje klaar voor ons die ons 10 uur later afzet in Probollingo, ten oosten van yogja.We eten nog een hapje , patrick pingelt nog even op een gitaar en dan voor een paar uurtjes het bed in. Want om 0300 is het opstaan om met 8 personen in een jeep te stappen die ons naar een mooie zonsopgang brengt. Helaas begeeft de jeep het na drie kwartier, we stappen uit en in het pikdonker en koude mist proberen we hem aan te drijven maar lukt niet. Bestuurder belt vriend op en komt na 20 min met andere jeep. Deze zet ons even later af bij het viewing platform. Het is er druk maar genoeg plek om dit adembenemde uitzicht in ons op te nemen. Wauw, dit overtreft alles wat we tot nu toe hebben gezien in indonesie.Na talloze foto's genemen te hebben(je blijft bezig hier) begeven we ons naar de kater van vulkaan Bromo. Een korte klim en we kunnen recht in de krater kijken. Hier komt een gote rookluim uit en vanaf hier ook weer een mooi uitzicht.Er staan hier onderaan trouwens talloze paarden-sommige in niet zo'n denderende toestand- die je naar boven kunnen brengen.Mensen doen hun uiterste best om je over te halen om hun paard te gebruiken.Net als de tshirt verkopers en alle andere.Vervelend maar we kunnen ons steeds meer en meer indenken en voorstellen datze allemaal wat geld willen verdienen, het valt niet mee voor ze. Dan weer terug naar het guesthouse, meteen inpakken want de bus staat klaar die ons naar Denpasar, Bali, brengt. Hier zouden we om 1900 moeten aankomen maar dit verloopt niet zoals het met en komen pas tegen middernacht aan.Helemaal gaar zijn wemaar vinden gelukkig snel een slaapplek.Nu dus in Bali, dit gebruiken we als uitgangspunt om naar Komodo te gaan en dan weer terug om naar Kuala Limpur te vliegen

. 5/6 t/m 13/6 In Denpasar,hoofdstad van Bali regelen we een paar zaken. Mail checken,website bijwerken, foto's op cd zetten en vliegtickets boeken.Verder doen we het rustig aan, behalve dat het hier ook weer ontzettend druk is, is er niet veel te beleven. We brengen een bezoekje aan het tourist info bureau maar behalve een plattegrond van Denpasar komen we niet, natuurlijk willen ze een foto van ons.' s avonds lopen we langs het Puputan square een park waar een muziek/dans optreden aan de gang is.We blijven even kijken maar dan naar bed, Indonesie put ons uit.De volgende dag maken we onze weg naar Kuta, de touristenplek bij uitstek van Bali. En waar we dus eigenlijk ook niet heen wilden. Maar het ligt lekker dicht bij de luchthaven en dus makkelijk voor de dag erna.Kuta, precies zoals we het hadden voorgesteld; strand, restaurants, cafes en winkeltjes die touristische rommel verkopen, de een na de andere.. En veel touristen natuurlijk.Stiekum vinden we het ook wel even lekker om 1 van de vele te zijn, en niet aangestaard te worden ect. In okt 2005 en okt 2008 zijn hier bommen ontploft, we zouden hier dan ook niet graag zijn in okt dit jaar.Patrick koopt als een echte tourist een tshirt met Bintang erop, het mrkvan het indonesische Heineken.(met het woordje bali erbij,dan kan je toch zeggen dat je er ben gewesst..) De volgende ochtend dus naar het vliegveld en stappen voor de elfde keer het vliegtuig in deze reis.Een half uur voor de landing wordt iedereen gevraagd naar buiten te kijken en te zoeken naar de 5 duikers die vermist worden. Niemand ziet ze, gelukkig blijkt later dat ze die dag gevonden zijn. Flores. Flores is onderdeel v/d eilandengroep Nusa Tenggara.Van west naar oost:Lombok, Sumbawa, Komodao, Rinca, Flores, Sumba, West Timor. We vliegen dus naar Flores en de bedoeling is dat we per boot terug varen.Want, Patrick wilde 2 dingen zien in Indonesie: vulkanen en de Varanus Komodoensis, oftewel de Komodovaraan.Wel vulkanen gezien nu dus nog dit dier.De komodo dragon is werelds grootste varaan , kan meer dan 3 m lang wordne en 90 kilo zwaar. In dekleine aankomst hal van Labuanbajo, havenplaats van Flores, wordt ons meteen een lift aangeboden naar het plaatsje zelf. Voor 1 euro kunnen we natuurlijk niet weigeren en na 10min begint de zoveelste missie naar het zoeken van een goede overnachtingsplek.En die vinden we, eentje met een mooi uitzicht op het haventje en omringende bergen. Vooral prachtig met zonsondergang.Nu even relaxen, niks doen want tot nu toe zijn we veelal alleen maar onderweg geweest. We moeten ook rustig aan doen, want Yvonne heeft een vervelende hoest opgelopen en is verkouden.Labuanbajo is een rustig plaatsje en de mensen vriendelijk.We lopen een beetje in de rondte maar het is erg heet dus gaan we maar in de schaduw zitten. Algauw komt een jongen op ons af die net als andere jongeren zijn engels wil verbeteren. Zo hopen ze op een baan in het tourisme. Voor vele kinderen is highschool niet weggelegd daar de ouders het niet kunnen betalen. We ontmoeten ook nog 2 utrechters, dus even lekker nederlands babbelen, en over Utrecht.Tijdens onze zoektocht naar een tour naar Komodo, ontmoeten we een Duits echtpaar , in de 60 net gepensioneerd en die net als ons met backpack een wereldticket heeft gekocht. Twee dagen later vertrekken we met hen, een 4 daagse boottocht naar Lombok via de Dragonislands.Op de boot 6 bemanning en 1kip. We meren eerst aan in Rinca, een klein eilandje waar de meeste varanen te zien zijn.En we zien ze ook, van groot tot klein. We maken een wandeling van 1.5 uur lang, lang genoeg in de inmiddels hete zon. En lang genoeg om nog een varaan te zien die een groep buffalo's in de gaten houdt. Een ervan is al aan gevallen en heeft een wond. Volgens de ranger zal hij binnenkort sterven door een infectie en hebben de varanen weer eten.Een indrukwekkend dier die Komodo varaan. Een paar jaar geleden is er een lokaal jongetje opgegeten door een varaan. Terug op de boot eten we Gado Gado en varen we verder naar Komodo eiland.De boot gaat niet hard dus we zijn inmiddels een paar uur verder.'S avonds eten we vis, verser kan het niet, uit het water , in depan en op je bord.Als het donker wordt komen er uit het niets twee bootjes aangevaren met souvenirs. Het is moeilijk om nee te zeggen je zou zo iets willen kopen om hun een plezier te doen.Maar als we dt elke keer zouden doen moeten we vele rugzakken meeslepen. We vragen of ze een paar flesjes Bintang kunnen verzorgen.Dat kan.Even later komen ze terug we delen uit aan de crew. Het is lauw maar toch smaakt het. Het is lekker slapen op de boot heerlijk koel, we weten op dat moment nog niet wat de volgende nacht ons te wachten staat.. We zijn vroeg wakker de volgende dag. Ontbijten met Pisang goreng(banaan pannekoek) en gaan Komodo ieland op. We zien veel herten en wilde varkens. De varanen laten zich moeilijk zien hier maar dat wisten we al.Een bergtop is vernoemd naar een zwitserse journalistdie hier heel flink aantal jaren terug om het leven is gekomen, alleen zijn camera was gevonden.Het is nu paartijd trouwens voor de beesten.We zien er toch nog eentje en zo ook een groene viper.Triest om te zien dat ondanks dit een 'nasional' park is, er toch een hoop afval aan de kust ligt.De goede inkomsten van de fees die de touristen moeten betalen worden blijkbaar niet gebruikt om de natuur schoon te houden.Helaas is hier ook weer corruptie in het spel.Weer terug op de boot en na een half uur varen komen we aan op Red Beach, zijn naam dankend an het fijne rode koraal tussen het zand. Hier snorkeltijd, een perfect stekje het wemelt van de mooi gekleurde visjes. Het water glas helder. Wederom lunch met vis. Dan varen we een heel stuk door, ook 's nachts. Met hoge golven, de boot gaat gevaarlijk heen en weer maar gelukkig hebben we een goede kapitein. En goddank de reistabletten. De volgende ochtend op naar Satonda eiland, waar we zwemmen in een zoutwatermeer in een voormalige krater. Het water schijnt goed te zijn voor de huid, waarbij de Duitse Christine baat bij heeft want ze zit onder de bultjes opgelopen door beestjes in de matrassen.Wederom nog 2x snorkelen in de zee en zien dan nog een schildpad en mantaray.Daarna kunnen we het zoute water afspoelen op eilandje Moyo, deze heeft namelijk een zoetwaterrivier. We voelen ons weer fris. Als laaste stop het eiland waar de kapitein woont, Gili Bola, en worden hier verwelkomt met thee, cocosnoot en lekkere hapjes in het huis van kapitein. Inmiddels is het donker en moeten we terug naar de boot.Weer varen we door de nacht heen, nu nog meer hoge golven we glijden heen en weer in bed.Maar de volgende ochtend komen we veilig aan in Lombok. De zon schijnt weer volop en, de kip is nog in leven.Een leuke tijd gehad. We worden naar de andere kant van Lombok gebracht, naar Senggigi, een haven plaats waar we 1 nacht verblijven in een zeer vriendelijk hoteletje.Het Duitse echtpaar vergezelt ons.We bezoeken een hindu tempel aan zee en boeken een transfer voor de volgden dag naar Bali. 's avonds kookt de eigenaresse een heerlijk maal voor ons, een keertje geen vis maar kip. Met sate saus.Hmm..

13/6 t/m 20/6 Op vrijdag de 13e maken we met de ferry de oversteek van Lombok naar Bali.Hierna nemen we afscheid van christine en Volker.In Bali rezien we naar Ubud, waar we de laatste week van Indonesie verblijven. Hier lekker rustig aan, en maken een paar uitstapjes vanuit ons prima homestay. We brengen een bezoek aan Monkeyforest,een soort van apenheul maar dan met tempels.Hier leven meer dan 300 lomg tail macaques aapjes de een brtaler dan de andere.In de avond zitten we een voorstelling bij, een kecak en trance/firedance.De Kecak dans is geheel met muziek van de menselijke stem, van 100 mannen die zitten, staan en/of liggen in een cirkel om het verhaal heen. Een enkele vertelt/zingt het verhaal en dan komen er diverse figuren op. Het verhaal is een fragment of het hindu verhaal Ramayana, dit hadden we ook geizne in java maar dan in de Wayang poppen versie.De trance dance is een dans waarbij een man, in trance door gloeiend hete brandende cocosnootschillen loopt/rent. We maken een wandeling door de rijstvelden en huren een dagje een fiets waarbij de de botanische tuinen bezoeken.Een dag huren we een auto met chauffeur en rijden langs allerlei bezienswaardigheden door onszelf opgesteld. Goa Gajah oftewel Elephant cave, ondekt in 1920.Yehpulu, rock carvings.Pura penataran sasih een tempel met een bronzen gong die 2000 jr oud schijnt te zijn.Gunung kawi, uit steen geslepen memorials.Tirta empul,tempel en heilig springwater.Gunung batur, grooste vulkaan van Bali met een reusachtig meer.Pura besakih, grootste tempel complex van bali.Klungkung, oud gerechtsgebouw met zijn drijvend paviljoen.En een kort bezoekje aan een koffie en cacao plantage waarbij we uiteraard even mogen proeven. Het was een vol dagje. We hebben een goed plekje gevonden om te internetten. Het aanbod is redelijk groot hier maar kwaliteit/prijs verschillen. Schrijnend zijn de kinderen of moeders met kinderen die hun hand ophouden als je naar buiten komt.
's avonds proberen we de indonesische sterke drank uit, Arak met alcohol percentage of 50%. Patrick een cocktail met blue curacao en yvonne eentje met jus orange en siroop wat dan een sunrise heet. Omdat we dit nemen bij ons vaste stekje een heerlijk restaurant met heel goed balinees eten voor een goede prijs, krijgen we allebei nog een klein glaasje pure arak erbij.
Twee keer midden in de nacht staan we op om 0230. Om het Nederlands elftal te zien spelen. En ze deden hun best, we zijn niet voor niks ons bed uit gekomen.
We waren helemaal verbluft toen we zowaar een heuse dierenwinkel zagen met allerlei produkten voor hond, kat en konijn. Dat verwacht je niet in een land met zoveel straat honden en katten, verwaarloost, miauwend, kreupel, hongerig.
We kopen een pak kattebrokjes voor de kat die trouw bij ons komt in de homestay waar we zitten. Hij ziet er nog best goed uit voor de gemiddelde kat hier in Indonesie.Waarschijnlijk omdat hij daar 'woont' en regelmatig wat te eten krijgt. De meeste dieren zijn trouwens wel zo slim om het eten (meestal rijst) op te eten waar in de offeringsbakjes zit die elke ochtend/avond op straat of bij een tempel worden neergezet.(zie foto). Ja diertjes in nederland en australie, jullie hebben het maar goed.
Vanavond staat en massage van een uur, gevolgd door een scrub en oliebad op ons te wachten.We zijn beniewd!

18t/m 20juni: De massage was heerlijk!!!Het was even wennen om zo verwend te worden wat een luxe. De rest van de week lekker niks gedaan, geinternet, markt bezocht. Op donderdag vertrekken we 's middags op weg naar Kuta, omdat we vrijdag wegvliegen. Onderweg bezoeken we nog 2 tempels; Pura Taman, omringd door water en daarna Pura Tanah Lot. Deze zien we met zonsondergang. Het is erg druk, iedereen wil de beroemde ansichtkaart kaart foto maken. Daarna is het moeilijk een slaapplek te vinden in Kuta we vinden er eentje maar lekker slapen is anders, maar het is maar voor een nachtje.We brengen een kort bezoekje aan het momnument dat is opgericht ter ere van de bomaanslagen in 2002.Een lange lijst van overleden mensen(waaronder 4 nederlanders). Dat maakt indruk. Veel meer, nu we hier staan op de plek zelf, dan wanner we het bericht hoorden op t.v. Toen , ver van je bed, en nu angstvallig dichtbij.