20/6/08 t/m 06/07/08 : Maleisie

2 dagen Kuala Lumpur: We komen om 1100 aan in Kuala Lumpur en via bus en trein komen we even later aan in de wijk Chinatown waar we eenslaapplek vinden voor 2 nachten. Sommige woorden van Indonesie komen hier overeen in Maleisie, maar ons net aangeleerde kleine vocabulaire indonesisch kunnen we niet gebruiken in dit guesthouse aangezien baas Lee Chinees is..Maakt niet uit, even later staan we op destoep bijhet Tourist info bureauwaar we wat tips krijgen. We regelen iniedergeval vervoer naar NP Taman Negara, waar we na 2 dgn heen zullen gaan. Voor een uitzicht over de stad gaan we naar de Communicatietoren. Deze toren is de op 4 na hoogste comm. toren ter wereld.Eigenlijk wilden we naar de Petronas Towers maar dat schijnt moeilijk te gaan daar de vraag hoger ligt dan het aanbod van (gratis) kaartjes.
De volgende dag is een drukke dag. De dag is al druk daar we ons in KL bevinden, weer een grote drukke stad.Eerst op naar het postkantoor om wat kaarten te posten.Dan wilden we bellen naar Nederland. We worden doorgestuurd van het kastje naar de muur. Uiteidnelijk geeft iemand de juiste tip een telefoonkaart waarmee je kan bellen ui een telefooncel, naar het buitenland. Helaas werkt het niet.Gelukkig is de verkoopjongen zo aardig om ons zijn mobieltje uit te lenen want hiermee werkt het wel en zo kunnen we 'savonds toch even bellen met het thuisfront, erg leuk.Onderwijl gaan we toch naar de Petronas Towers, we willen even een foto maken van deze opmerkelijke architectuur. We lopen naar binnen om te kijken of we toch nog op de beroemde ' bridge ' mogen. Helaas, No Tickets wordt al aangegeven op een bordje. De raad opvolgend van de juffrouw van het toursit centre gisteren, proberen we ons geluk.We vertellen dat we de volgende dag 7 jr getrouwd zullen zijn(echt waar) en of ze een uitzondering kunnen maken. Het systeem is namelijk zo dat je 's ochtends vroeg om 0700 al in de rij moet gaan staan om kans te maken op een kaartje die dus binnen een paar uur 'uitverkocht' zijn. Sommigen moeten eind v/d middag terug komen om op de toren te komen. Een aantal mensen daarvan bedenken zich dan onderwijl, hebben geen zin om terug te komen of komen te laat. En daar is ons geluk, na een half uur wachten worden we ertussendoor geloodst, we mogen!De supersnelle lift brengt ons naar de 41ste verdieping die bij de dubbeldekker brug stopt van deze op 1 na hoogste wolkenkrabber ter wereld.
Een heel ander verhaal zijn de Batu Caves, in welke een Hindu tempel huist. 272 trappen omhoog omringt door aapjes, met ernaast een opvallend goudkleurig groot beeld. Voor de tempel kraampjes met mooie kleurige stengen van bloemen om te offeren. Na het avondeten wil Patrick toch ook nog even een foto maken van de torens bij nacht, zo gezegd zo gedaan. Bekaf naar bed, maar toch ook nog even midden in de nacht opstaan voor het Nederlands slftal.Helaas de tv zendt de wedstrijd niet uit maar later in de week kunnen we ergens anders wat herhalingen zien en blijkbaar dus niks gemist.
Taman Negara.
Op onze trouwdag vertrekken we uit KL, naar de grootste provincie van Maleisie, Pahang. Hier ligt de Taman Negara. Wat letterlijk national park betekent. We zijn de hele dag onderweg, per bus en het laatste stuk per 'kano speedboot' (houten kano met 40 cc buitenboord motor.Heerlijk verfrissend zo'n bootritje.
We vinden in Kuala Tahan, een v/d 4 uitgangsbasissen van het park, een slaapplek, mooi rustig gelegen door een familie gerund. We eten er en doen 's avonds meteen een wandeling in het donker met de zoon die een officiele gids is. We zien voornamelijk veel insekten , kikkers maar ook een aantal herten.(mouse, barking, en samba deer0. Hoe dan ook het is sowieso al fantastisch om alleen met zaklamp door deze jungle te lopen, er komt van alles tot leven wat zich overdag stil houdt. Net voor middernacht komen we terug en we genieten van een heelijke nachtrust.
De volgende ochtend staan we vreog op en doen een rondwandeling. Eerst komen we bij de canopywalk, op 45m hoogte over een smalle plank tussen de boontoppen. Leuk maar toeristisch. In het hoogseizoen moet je hiervoor in de rij staan. Veel mensen komen 2 dgn naar de Taman negara , doen slechts deze 'walk' en verwachten allerlei wilde dieren te zien wat natuurlijk niet zo werkt. Dit NP is ruim 4000 km2 groot en na 8 dgn hier geweest te zijn hebben we nog amper 1/5 deel gezien.
We lopen omhoog voor een uitzichtpunt,daarna nog zo'n 2.5 uur naar Lubok Simpon, een plekje aan de rivier waar onze voeten kunnen afkoelen. Bij het wildlifebureau boeken we een 'hide' boeken.(hoge houten hut midden in de jungle, speciaal voor het spotten van wildlife)
's avonds eten we op een van de 'floating ' restaurants aan de kant van de rivier.
Dag erna lopen we naar Gua Telinga, een grot, waar je doorheen kan kruiopen.Gewapend met zaklamp doen we dit, het stikt er van de vleermuizen, ze vliegen rakeling langs ja.Het is erg smal en we moeten het ouw volgen dat door de grot heen loopt.Leuk avontuur. We komen er bijna zwart uit en verlangen naar een douche. Maar eerst nog een poosje terug lopen.dan vinden we zelf dat we wel een biertje hebben verdiend. Het dure resort is de enige die de gele rakker verkoopt en dus ook nog voor een belachelijk hoge prijs vooral voor hier. Maar we geniten ervan.
Latah Berkoh. Een cascade waterval die we bezoeken de volgende dag.Samen met Amerikaanse Jackie die we hebben ontmoet en met wie we de kosten van de boot delen die ons erheen brengt. Een fantastisch mooie tocht erheen, over de rivier omarmt door junglegroen.Het is een klein half uurtje lopen naar de cascades, en nemen hier een heerlijk verkoelende duik in ht glasheldere water.Terug in KT regelen we eten en drinkenvoor de 2 nachten in de jungle. Om 1700 gaan we weer met dezelfde gids voor een bezoek aan de Orang Asli village, de oorspronkelijke bewoners.Hier krijgen we uitleg over de stam, en zo komen we meer te weten over hen. Ze zijn nomaden, telkens als er iemand overlijdt verhuizen ze. De overledene leggen ze in een soort hut gebouwd hoog in de bomen. dit doen ze als een soort offer voor het bos, daar ze ook van het bos nemen/leven. Als een soort van ruil.Ze heben geen geloof maar geloven wel in bosgeesten.Zo krijg je ongeluk als je bv een dier doodmaakt of een boom omhakt en het niet gebruikt.We lopen door het kleine dorpje heen, ze laten ons zien hoe ze vuur maken. Hoewel ze nu aanstekers gebruiken, nog steeds wordt elk kind dit aangeleerd zodat ze het wel kunnen indien nodig. Ook zienwe hoe ene blaaspijp wordt gemaakt en gebruikt. Het gif dat aan het pijltje zit wordt gemaakt van wel 12 verschillende ingredienten uit het bos en is behoorlijk dodelijk. Zo dodelijk dat ze ook een natuurlijk anti-gif hebben uitgevonden in geval dat..
En dan is het zover op donderdag maken we onze weg in de jungle. Met voldoenden water en eten voor 2 nachten wandelen we naar de hide. In de ruim 7 uur lopen komen we geen mens tegen. Dit is de echte Taman Negara. Alleen maar groen. We horen allerlei verschillende geluiden uit deze 130 miljoenjr oude jungle. Insekten, vogels, gegrom...Hoog in de bomen zien we 2 gibbonaapjes. Het is een flinke wandeling, visioenen van Kokoda komen boven.
De hide zelf biedt slaapplek voor 12 personen,eenvoudige houten stapelbedden. We delen die nacht de hide met 3 anderen en hun gids. Helaas zijn ze erg luidruchtig wat niet helpt om wilde dieren te zien. Maar asls iedereen stil is en slaapt is het orkest van het woud overweldigend. Om 0900 pakken we weer in, op naar de grotten, 4 uur verder lopen. Gua Kepayang Kecil en Gua Kepayang Besar.een indrukwekkend grote grot laastgenoemde.
Veel bloedzuigers onderweg, een goede tip van iemand was kakkerlakspuitbus op schoenen en broek wat ze inderdaad grotendeels weghoudt.
We pakken 'm weer terug naar de hide waar ook dit keer weer andere mensen zijn. Maar heeerlijk rustige mensen. Een rat komt kijken 's nachts of we iets lekkers bij ons hebben. We zijn al in slaap gevallen als we geluid horen buiten. En civet kat, prachtig beest. Een aanwezige gids blijft nog opzitten de rest van de nacht maar verder geen geluk. Stil zijn we, en worden we, weer van de geluiden uit de pikdonkere jungle.
Het is een beetje uitslapen en rustig aan hierna.Een potje kaarten en wat fotos maken. En wissen. We maken zoveel fotos dat we zo af en toe een 'wismoment' inlassen anders teveel fotos. Een eekhoorn komt ook nog op bezoek en steelt voor even ons mes dat nog een restje pindakaas aan zich had kleven.Dan lopen in een uurtje naar de rivier waar een bootje ons terug brengt naar KT. Douchen is werderom nog nooit zo lekker geweest, en we hebben een behoorlijke eetlust.We eten altijd het plaatselijke voedsel maar we kunnen de heerlijke patatjes die ze hier hebben niet weerstaan dus bestellen we naast rijst en tom yam groentes ook deze gefrituurde krokante aardappeltjes.
Op zondag doen we de was, pakken we de tas in en regelen we vervoer naar onze volgende bestemming. Relaxen. Taman Negara, we hebben van je genoten.
Cameron Highlands.
Na 8 dgn Taman Negara vertrekken we richting de Cameron Highlands. Dit gebied ligt ongeveer 1500m boven de zeespiegel en vooral na de klamme warme jungle is het hier behoorlijk koel(nouja 22c) .We arriveren a/h einde van de middag en merken het temperatuur verschil goed. Er is heet water in het rustig gelegen hostel, een warme douche maakt de lange busrit weer goed.' s avonds een blokje om, Patrick laat bij een indiase man zijn baard trimmen en op zijn aanraden gaan we eten bij een idiaas tentje.
De volgende dag huren we een brommertje en bezoeken een theeplantage. De highlands staan hierom bekend. We leren zo wat meer over hoe thee wordt gemaakt en het uitzicht over de heuvels bazaaid met theestruiken is prachtig.
Natuurlijk een kopje thee erbij. Ook wordt hier oa waterkers verbouwd, we nemen een glas hiervan met honing vermengd.
Naast de thee schijnen aarbeien hier ook goed te groeien, wat patrick erg blij maakt daar deze vrolijke kleine zoete bolletjes in zijn top 10 van lievelingseten staan. Maar dat nmoeten we even bevestigen natuurlijk door een aardbeienmilkshake, aarbeien met ijs en slagroom, aardbeiencake en wafel met aardbeien, slagroom en chocolade te eten. Mmmmm....
We touren verder op de brommer, heuvel op heuvel af, langs thee maar ook allerlei groentes en kruiden die hier verbouwd worden. W esluiten af met een kort bezoekje aan een boeddist tempel. Patrick heeft wederom geluk er zijn 2 vijvers waarin mooie koi karpers zwemmen. Het einde v/d middag nadert, de zon maakt plaats voor wolken, tijd om de brommer in te leveren.We regelen vervoer voor de volgende dag naar de Perhentian eilanden, aan de noordoost kust van Maleisie, wat tevens onze laatste stop in dit land zal zijn. Snorkelen en duiken staat daar op het programma.
's avonds nog even internetten en we eten authentiek Malay food in een kraampje op straat. Dan is het tijd om onder de warme dekens tekruipen, dromend van dampende thee en zoete aardbeien...

woe 2/7 Terwijl de ochtendzon doorbreekt in de koele Cameron Highlands, maken we ons op voor vertrek naar de Perhentian Islands.Deze eilandengroep ligt in het noordoosten van Maleisie vlakbij de grens met Thailand.Wederom zijn we de hele dag onderweg en dat nog wel met het luxe, airconditioned -backpacker -minibus vervoer. Een bootje brengt ons van Kuala Besut naar het kleinere eiland Palau Perhentian Kecil, wat klein betekent. Een ruige rit, het bootje klapt herhaaldelijk hard op het water. Een beetje hetgeval of je in een efteling attractie zit. Vooral na het voorafgaand wachten van een uur. Een wit strand, bezaait met palmbomen ,blauw helder en op het midden van het eiland een stukje jungle is wat je krijgt.Een mooie locatie helaas moeten we het delen met meedere mensen.Accomodatie aanbod daarom genoeg. We kiezen een van de houten chaletjes een flink aantal trappen omhoog, omgeven door vele eekhoorntjes.Een paar dagen echt relaxen, onderbroken door wat duiken en snorkelen. Even vakantie.Duiken doen we meteen de volgnde dag; waarbij we bamboehaaien zien en murenen die in de kiewen van een grot vis verdwijen. Verder grote scholen vis en de schijnbaar gevaarlijk 'triggerfish' . De dag erna is een snorkeldag. Nog meer vis en zelfs vissen voeren, blacktip haaien en ook schilpadden.Aan het eind van de dag doen we nog even 'romantic beach' aan, erg mooi maar te heet om te zitten. We snorkelen hier nog wat en zien een groep van wel 15 bumhead vissen.Grote beesten.De 'kapitein' heeft wat fotos gemaakt met zijn digitale onderwatercamera en belooft ons wat fotos te sturen dus we wachten af. Zeewater en zon maken je lam, 's avonds is hetlekker eten en film kijken.Als we daarna is ons bed willen kruipen merken we dat we bezoek hebben van 2 prachtige grote gecko's. Een buiten en 1 in de kamer, die midden in de nacht een hoop lawaai maakt. En dan een dagje lekker niks doen. Een beetje vooruitplannen, mijmeren, hangen..En de tas weer inpakken voor de volgende dag. Richting Thailand. Zondag: De zee is dit keer lekker kalm dus het bootritje terug verloopt voorspeodig. We nemen de locale bus via kota Baru naar de grensplaats Rantau Panjang. De bus is vol en stopt vaak, wat een jong meisje zo misselijk maakt dat ze na het drinken van een pakje chocomel (merk Dutch lady, nederland achtervolgt ons overal)de gehele inhoud moet overgeven:Op de grond en gedeeltelijk over Yvonne's broek en rugzak. Moeder zegt wel 3 x sorry en gaat meteen driftig alles schoonmaken. We stoppen dus vlak voor de grensovergang en lopen Thailand tegemoet, stinkend en zwetend. .....