Canada deel 2: Quebec, Ontario en Nova Scotia Quebec .

Bij de douane worden we warm onthaald.Maar niet heus.Zonder begroeting,vraagt een vrouwelijke beamte met koele ogen, ons het hemd van het lijf.Eerst pinnig wijst ze op het feit dat ewr maar 1 handtekening op het formuliertje staat, dat je moet invullen dat je geen wapens en drugs en andere rare dingen bij je hebt.Voorheen was 1 handtekening voldoende, maar nu waren er schijnbaar 2 nodig.En dan,met een ijskoude blik;' How many luggage do you have'. 'why do you come to Canada'.'why do you travel'. Weer:how many luggage do you have'. En : 'When was the last time you were in Canada',dit keer specifiek yvonne aankijkend.Ik denk aan mijn vroeger kinderjaren, toen we met de familie mijn tante opzochten..Ik antwoord,' a long long time ago'. Eigenlijk weet ik niet eens meer hoe oud ik was.Maar wat doet het er ook toe.De beambtebladert met een nog vreemdere blik mijn paspoort door. Oeps shit, ze bedoelt natuurlijkhet recente bezoek aan Canada!Sorry!Ik herstel mijn fout.Te laat. 'How can you forget you were there last week?' 'strange'.'What did you do there?'. Patrick blijft koel en vertelt braaf wat we hebben gezien en gedaan.Maar de beambte is niet blij, en dat was ze al niet. 'I hope is don't make a mistake,by letting you in'zegt ze, terwijl ze onze paspoorten stempelt.En daarmee worden we welkom geheten in het oostelijk Canada.' next!' wordt er geroepen.

Montreal is gehuld in een witte laag sneew. En nu is het menes met de kou.Temperaturen van onder de -10 overdag tijsteren deze mooie stad.Mooi, is het oude gedeelte van Montreal, waar veel oude gebouwen te zien zijn.In de sneeuw zien ze er nog mooier uit, zeker met de strakblauwe lucht en het zonnetje erbij.De takken van de bomen zijn gehuld in een ijslaag welke de gehele dag erop blijft zitten zo koud is het.Gewapend met fototoestel en met muts,handschoenen en de heleratteplangaan we vanuit ons fijne hostel op pad om een paar mooie fotos te schieten. We hebben het gevoel dat we in Frankrijk zijn, zo europees ziet het eruit, maar ook, de taal.Een en al Frans wordt er hier gesproken.Hoewel iedereen wel engels kan, wordt je eerst aangesproken met Frans. De Notre Dame basiliek is prachtig van binnen!We krijgen een gratis rondleiding voor onze 5 dollar intree en worden zo weer wat wijzer.Al vergeten we de feitjes ed, vergeten hoe mooi hij is doen we niet! Aan het einde van de middag wanneer de zon onder is het het nog kouder aanvoelt, duiken we weer het Imax in.Dit keer gaat het over de prachtige zeeen van zuidoost Afrika.Maar als we buiten komen duiken we diep in onze jassen de kou is ongenadelijk.Toch maken we nog een paar fototjes bij donker, de gebouwen zijn prachtig verlicht en er hangt een mooie sfeer zo met de sneeuw en kerstversiering overal.We hebben een echt ‘kerstgevoel'.

Ontario Toronto De dag erna is een dag in bus. Naar Toronto.Een medewerkster van het hostel waarschuwd dat het een saaie stad is. Dat zullen wezelf wel even zien.Waar we trouwens voor komen zijn de Niagara watervallen. Aan het eind van de middag komen we aan, dus na een prima maaltijd in het hostel is het internetten en dan naar bed. Een dagje niks doen na een lange busrit is een goed idee.En Patricks dure Merrel schoenen zijn aan vervanging toe, de gaten zitten er letterlijk in.En met deze kou is het dus helemaal een goed idee om nieuwe te kopen.Hier in Canada zijn de prijzen mooi voor goede schoenen. Wel gaan we nog even de communicatie toren op, met zijn 553 m was het de hoogste toren ter wereld tot 2007. Het centrum van Toronto is een grote mix van hoge kantoor/flatgebouwen,waardoor de er vele windtunnels gevormd worden, de wind guurt je om de oren.Voor winkelen kan je hier goed terecht maar het heeft absoluut geen sfeer zoals we inMontreal tegenkwamen. Vlakbij het hostel staat een mooie cathedraal omringd dooreen klein beetje groen dat nog gespaard is gebeleven, welke huis geeft aan vele eekhoorntjes.Daar ze gevoerd worden zijn ze aardig tam en kunnen we ze goed van dichtbij bekijken. Aan het eind van de dag wordt het merkzaam kouder en begint het te sneeuwen.Op het weerbericht vertelt de weervrouw met een lacherige stem dat er een sneewstorm op komst is en dat vrijdag een ‘You're going nowhere' dag wordt.

Niagara Watervallen. Tja, met Patrick als watervallen- gek is het moeilijk om deze inmense watervallen over te slaan.En we zijn er nu toch vlakbij, het is 2 uurtjes met de bus vanaf Toronto. Het is erg rustig deze tijd van het jaar, maar dan ook erg koud.Niet zo koud dat de waterval gedeeltelijk bevreoren is, er hangen slechts een paar ijspegels.We lopen door een tunnel onder de watervallen door.De watervallen bestaan eigenlijk uit 2 delen, de Amerikaanse en de Canadese, welke laatstgenoemde de grootste zijn.Vlakbij is een toren waarvan je een mooi uitzicht hebt, en wanneer het donker is geworden krijgen de watervallen allerlei gekleurde lampen op zich gericht.Prachtig. Dan is het tijd om weer richting Toronto te gaan, dus op naar de bus.Deze laat op zich wachten, de meneer achter het loket zegt dat de bus al lang is vertrokken.Kan niet, zeggen we, we waren op tijd en zo ook een andere passagier.Oh, dan dan zal hij wel bij de grens zijn opgehouden, want hij komt uit NY. Fijn. Ruim drie kwartier later komt de bus dan eindelijk aan.De busreizen zijnduur in Canada, Greyhound en Couch Canada zijn beide prive maatschappijen en vragen hoge prijzen voor een rit.Een auto huren is goedkoper.Dat zou toch niet zo moeten zijn.' Company decision', zegt de mevrouw die de maatschappijen vertegenwoordigt.'Again, company decision', antwoordt ze op de vraag waarom de ene rit goedkoper is als je het kaartje van tevoren haalt, en de andere niet.het publiek isook niet zo blij met de nieuwe regel die Greyhound gaat invoeren dat je geen handbagage meer mag meenemen in d ebus-tenzij je betaalt-. Afijn, laat in de avond komen we weer terug in Toronto.Het was de moeite waard.

Ontario De ' going -nowhere-day' is aangebroken. Vrijdag.Wij willen naar Ottawa en het gaat prima.Er ligt wat sneeuw, aardig wat maar alles gaat gewoon door. Ze zijn natuurlijk wel wat gewend hier.En zo staan we ‘ s ochtends vroeg in de rij voor de bus, welke wederom op zich laat wachten.

Ottawa De hoofdstad van Canada!En een mooie hoofdstad.Maar, we brengen welde nacht door in de cel. ....??.... Er is een oude gevangenis welke gedeeltelijk is omgebouwd tot een hostel,en wij slapen daar een nachtje in.Een leuke ervaring, op deze manier! Wat het meeste aantrekkingskracht heeft in Ottawa is het parlementsgebouw.Een inmens groot gevaarte met een prachtige uitstraling.De volgende dag maken we onze ronde eromheen.Het heeft hier ook flink gesneeuwd maar zo ziet het er nog mooier uit,vinden wij althans.Het bestaat uit meerdere gebouwen in gotische stijl en stamt uit de19e eeuw.Terwijl we onze ronde doen ontdekken we aan de achterkant een buitenopvang voor zwerfkatten.Twee dikke katers zitten gezellig op een bankje, terwijl tientallen eekhoorntjes zich te barsten eten aan de kattenbrokjes. Het is tijd om onszelf op te warmen en besluiten een tour te nemen binnenin het gebouw.Alsof je een vliegtuig ingaat, wordt alles gescand en moet je door een poortje.Patrick schijnt op de een of andere manier zijn zaklamp in de rugtas en wordt uit de tas gehaald en er weer in gedaan. De rondleiding geleid door een student politiek laat ons oa de debatkamers zien,de ontvangsthal voor de journalisten.En de prachtige bibliotheek,die helaas was afgebrand een tijd geleden door een sigaret,maar tot op detail is heropgebouwd.Helaas mogen we geen fotos van deze maken. ‘s Avonds maken we onze weg naar de Art Gallery,via een goede tip wisten we dat deze op donderdag avond Gratis was.Een grote collectie kunst, waaronder met trots te zine zijn werken van oa Rembrandt, van Gogh en vele andere bekendheden. Op de weg terug naar ons hostel maken we nog wat foto's van het parlement, welke geheel versierd is met kerstverlichting.Het blijkt wederom , dat dit seizoen om Canada te bezoeken helemaal nog niet zo gek is! Het Rideau kanaal, dat door Ottawa heen leidt, en deel is van de werelderfgoedlijst, vanwege zijn sluizensysteem,was gebouwd,maar niet gebruikt, voor defentie. Helaas was er maar voor 1 nacht plek in de gevangenis, dus onze 2e en laatste nacht in de hoofdstad brengen we door in een knusse backpackers niet ver ervandaan. Een rode kater heet ons welkom op de ondergesneewde veranda,beter kan het niet.Het woord ´knus´ veranderd snel in Vol,want het woonhuis blijkt teveel backpackertjes te herbergen,hetgeen bij iedereen de nodige irritatie met zich meebrengt, vooral in het krappe keukentje waar iedereen met zijn of haar zijn kookkunsten te koop wil lopen.

Quebec Montreal Weer terug op ons oude stekje in Montreal, als overbrugging naar ons bezoek aan tante Johanna, in Nova Scotia,waar we de kerst zullen doorbrengen. Het is gelukkig mooi weer op zaterdag,de 20e,wanneer we de Mont-Royal bezoeken.Het is wel ijzig koud wanneer we de treden van de berg, of moeten we zeggen heuvel,opgaan.Ondanks thirt,trui,jas,mutsen,handschoenen,sjaal,2 paar sokken, therma ondergoed,bevriezenen handen en voeten.Het is die dag dan ook -16,gevoelstemp van maar liefst -25. Onderweg, in een dikke laag sneew, die we weer vele eekhoorntjes, ook een soort wezel,en de prachtigste vogeltjes,waaronder een geheel rode,die je zou verwachten in een tropisch regenwoud. Bovenop de berg aangekomen hebben we een mooi uitzicht over de stad, (een uitzicht dat we de volgende dag niet zouden hebben gehad, blijkt later).Het is tijd om handen en voeten te warmen in een gebouwtje dat warme chocomel ed verstrekt aan de vele wandelaars en langlaufers in het gebied.Tijdens de afdaling zien we vele mensen plezier hebben in de sneew,sleen,schaatsen,skien,ect. We sluiten de dag af met een kort bezoek aan het planetarium, onderweg zien we de mooie basiliek waar een dienst bezig is.Een franse stem galmt door deze mooie ruimte.

Het weer maakt dat je af en toe ook binnen dingen moet doen, zo zijn we genoodzaakt een bezoek te bregen aan de bioscoop.De film Milk maakt grote indruk en blijft lang bij ons.Aanrader! Zondag is een dag vol sneeuw.Het sneewt aan een stuk door.Maar patrick heeft nog iets op zijn verlanglijstje staan, de olympische toren.We kunnen hem nog net onderscheiden in de hevigesneeuwval,de aparte schuine vorm vormt het uitzichtspunt boven het stadium. Om 1845 vertrekt dan eindelijk onze trein naar halifax,Nova Scotia.

Nova Scotia Canada heeft geen systeem van vaste zitplaatsen.Hierdoor staat er een lange rij met mensen voor de trein te wachten.De eersten staan er al ruim een uur van te voren.Vanwege het weer(sneewstormen) vertrekt de trein, bomvol,een uur later dan verwacht.We mogen tegenover elkaar zitten en zo beginnen we aan de 21 urige rit die later nog langer uit blijkt te pakken.We hebben zitplaatsen, de slaapplaatsen waren al volgeboekt en bovendien waren ze toch te prijzig voor ons backpacker budget.Van slapen komt er dus niet veel, maar dat halen we later ruimschoots in.In de ochtend horen we dat er 3 uur vertreging zal zijn,en weten we dat we dud onze aansluiting op de bus zullen missen.Onderweg zien we sneeuw,sneeuw en nog eens sneeuw.We krijgen een gratis maaltijd en koffie voor de verteging.We ontmoeten een aarig meisje die tegenover het gangpad zit en met haar mobieltje bellen we tante Johanna,waar we oorspronkelijk rond2130 zouden arriveren.We spreken af dat we in Halifax blijven, waar neef Greg woont en die zal ons ook ophalen.

Yvonne heeft haar neef sinds 24 jaar (!)niet gezien,dus het is evenzoeken bij aankomst wiehet zou kunnen zijn.Weblijven voor 2 nachten bij Greg die ons goed verzorgd en zo kunnen we ookHalifax nog even bekijken.Het is alleen ook hier schreeuwend kouddus zo af en toe naar binnen om op te warmen. Op de dag voor kerst maken we samen met Greg onze weg naar Waterville,in ´the Valley´wat op zo´n 1.5 uur rijden van Halifax vandaan ligt.Het sneeuwt inmiddels wer, de wegen zijn glad maar we komen zonder ongelukken aan.Onderweg maken we nog een stop bij Just Us koffie,waar nicht Valerie werkt, een fairtrade koffiebedrijf,Canda´s eerste!Zie voor meer info http://www.justuscoffee.com/ En zo komen we aan bij het huis van Johanna en Anton,voorafgaand aan een lange oprit,omgeven door heel veel ruimte.Op het erf staat het pasgebouwde huis van Valerie,die daar woont met haar partner Greg en dochtertje Leila, en verderop de schuur met ruim 300 stuks vee.Wat ene rust en ruimte hier! We hebben een paar mooie dagen, koud maar zonnig helder weer.We gaan naar diverse uitzichtspunten,en brengen eenbezoek aande kust.Een harde en ijskoude wind maakt dat we hier niet al te lang blijven staan, een frisse neus is gauw gehaald. Met de kerst ontmoeten we ok Andrew, de oudste zoon, met zijn vrouw Theresa en hun tweeling.En zo ook een broer van Anton en zijn vrouw. We worden verwend met lekker eten en gennieten van onze eigen kamer,een genoet na het slapen in dorms. Op zaterdag na de kerst brengt Johanna ons naar de luchthaven na een korte stop bij een Nederlandse winkel,waar we hagelslag en ontbijtkoek halen,hmmm.Onze vlucht zou om 2045 gaan maar uiteindelijk vertrekken we pas om 2300, wederom vanwege het weer.

Het is een grote uitdaging en gok om met de winter en tijdens kerstdagen naar canada te gaan, maar we hebben het gered!Een groot apparaat spijt nog even wat ijsvrijhouder over het vliegtuig heen en gaan we eindelijk de lucht in.

Quebec, Montreal Vanaf de luchthaven nemen we weer de shuttle bus naar het busstaion, om vandaar de metro te nemen naar het hostel.Maar de chauffeur die devorige keer niet zo aardig was, maakt nu een uitzondering om ons er eerder uit te zetten waardoor de op loopafstand van het hostel komen.´Liettle tiep´vraagt hij in zijn frans engels, dat kan die vergeten. Zo checken we pas tegen tweeen in de nacht in bij het hostel,waar we voor een paar uurtjes in ene 12 beddige dorm liggen.Om 0600 checken we alweer uit,lopen anar de metro, metro naar het bussation, shuttlebus naar de luchthaven,naar het vliegveld.Al met al een heel gedoe.Dit keer vingerafdrukken van al onze 10vingersnaast de gebruikelijke foto bij de douane.New York wacht op ons