Panama: 27/ 1 t/m 2/2 Het ligt om de hoek van een van onze laaste bestemmingen in Costa Rica, dus maken we een uitstapje naar Panama.De bus zoeft over dePanamericana, de snelweg die loopt van America naar Panama City.De grensovergangverloopt soepel.Eruit voor een stempeltje uitCR,wat in 2 min klaar is.Dan een stukjelopen naar de grenspost van Panama, hier een stempeltje halen,een dollar betalen voor een mooi stickertje,een formuliertje invullen en de tas wordt nog even ´doorzocht´ voor verboden dingen.En dan hup de bus weer in, en dan is het nog maar een uurtje rijden naar david,een redelijk grote stad die uitgaansbasis biedt voor de dingen die we willen gaan zien.Maar eerst op naar het hostel,met een aardige Amerikaanse eigenaresse die zo van paars houdt dat alles paars is. De stad vinden we niks bijzonders aan, ook hier heeft het mc donalds virus verspreidt blijkt.Zelf maar wat te eten halen in de supermarkt en wat koken. Boca Brava Op zoek naar verlaten witte zandstrandjes compleet met palmbomen? (wat leid tot cocosnoot drinken in je nakie?) Je vind ze in de eilandengroep in Nationaal Marine park Golfo de Chiriqui. We komen hier met een taxi, gedeeld met een Engels stel,gevolgd door een bootritje. We verblijven in een hostel,dat staat op een eilandje Boca Brava,een van de 25 eilanden gelegen in een gebiedruim 14 duizend hectare, beschermd natuurgebied. We hebben nog het groost gedeelte van de dag voor ons, dus besluiten het er meteen van te nemen.Met z´n tweetjes worden we naar een strandje op een ander eilandje gebracht,waar we aan het eind van de middag zullen worden opgehaald.We hebben het helemaal voor onszelf.Lekker luieren in alle rust en stilte.Af en toe een dipje in de zee.We maken er een naaktstrand van aan gezien we de enigen zijn.We hebben drinken mee, maar het cocosnootsap is ook heerlijk. Net als we weer opgehaald worden(inmiddels zijn we weer aangekleed), komen er vanuit het bos drie kinderen aangerend,maar stoppen abrupt als ze ons zien.Giegelend bekijken ze ons vanaf een afstand.Op de foto willen ze ook wel, dat is nog meer om te giegelen.Wat een mooie gezichtjes! Na een luierdag is het tijd voor een dag actie:Snorkelen! Met de Engelsen een een italiaan gaan we er met een boot op uit, langs diverse eilanden. Onderweg worden we tot onze verassing vergezelt door 3dolfijnen. De boot stopt zo nu en dan om de dolfijnende tijd te geven ons te begroeten echt heel erg leuk!!Uiteindelijk komen we aan bij het snorkelgebied.We zien vele mooie vissen maar de puffervissen,waarvan er vele soorten zijn hier, steken er bovenuit.Ook van snorkelen wordt je moe, dus gaan we aan wal van een van de vele mooie stranden en eten daar onze lunch.Dan weer snorkelen en ga zo maar door.Aan het eind van de middagis het hoogste tijd om al het zoute water,vermengd met zand en zonnebrandolie, van ons af te spoelen onder de douche. De avond brengen we door met een boek en verse vis terwijl de zon ondergaat.Tja, af en toe hebben we het niet slecht. Boquete Genoeg eiland en strand voor ons, dus op de 30ste vertrekken we,bootje terug, en dan 3 busjes om om op volgende bestemming te komen, Boquete.Het ligt op een klein uurtje rijden van David vandaan.Hier hopen we wat mooie wandelingen te gaan maken. Het klimaat is lekker hier, dankzij de ligging in een vallei in de bergen.Er wordt veel gebouwd hier,het image van een rustig dorpje heeft het bijna niet meer.Dit komt mede door de vele touristen die het aantrekt maar ook veel buitenlanders die hier na hun pensioen zijn komen wonen,het schijnt een van de beste plaatsen ter wereld te zijn om oud te worden.Maar het is nog steeds een dorpje, waar de mooie rivier Caldera doorheen loopt. We doen het een paar daagjes rustig aan,afgewisseld met wat gewandel dus.Een ervan is naar een uitzichtspunt waar we dus een uitzicht hebben over de vallei.Op de terug weg worden we vergezeld door een jongen,die schijnbaar graag zijn twee woorden engels met ons wil oefenen en zo kunnen wij ons twee woorden spaans oefenen.Toch leuk.Grappig om te zien hoever je kunt komen met gebarentaal en ´common sense.´ De Pianist trail leidt ons door wat landbouw-weilanden en na een poosje in een mooi stukje regenwoud,deel van Amistad National Park.Na een lange tijd geen regen gehad te hebben,-we kunnen ons amper herrinneren wanneer voor het laast-,begint het te miezeren wat over gaat in een redelijke goede regen.Maar het is ook weer zo over en tegen de tijd dat we weer helemaal beneden in het dorpje terug zijn zijn we weer opgedroogd.Onderweg komen we nog langs een huisje waar we de meisjes en vrouwen in hun mooie gekleurde traditionele jurken zien,en sommige in wat smoezeligere kleren,allemaal even vriendelijk. ‘El Explorador´ is een tuin waar we tegen kleine betaling kunnen rondstruinen, we komen allerlei gekke dingen tegen zie de fotos.Een andere tuin die we bezoeken is een privetuin,waar je gratis mag rondlopen tijdens daglicht.Een joekel van een tuin, en tot Patricks blijdschap met vele vijvers gevuld met koi´s. Andere wandelpaden blijken gesloten te zijn,dit door het slechte weer wat er is geweest de afgelopen maanden.Maar we zijn lekker uitgerust en popelen om weer ´verder´te gaan. David Een busje weer terug naar David,waar we in het Purple house verblijven waar Yvonne nog even de hond kan uitlaten.We lopen nog even door het de stad heen op zoek naar wat oude gebouwen en komen zo bij een museum dat helaas gesloten is maar toch mooi van de buitenkant. Het is hier weer zo plakkerig warm, er staat geen zuchtje wind,dat we besluiten de koelte om te zoeken.En dat doen we in de vorm van de bioscoop,waar de airconditioning op volle toeren draait.Voor $2.50 usd pp bekijken we de film 7 Pounds , een aanrader voor degenen die ´m nog niet bekeken hebben vinden wij! Het bedje ligt heerlijk maar helaas moeten we vroeg de veren uit de volgende dag. Weer op naar Costa Rica!