Costa Rica: deel 3: 3/2 t/m 13/2 zie voor alle dieren fotos : Costa Rica Dieren Zo snel we Panama in kwamen, zo lang duurt het om Panama uit te gaan.Wanneer we uit de bus stappen,staat er een aardige rij voor het loket.En wederom moeten we een stickertje kopen voor in het paspoort,van een mevrouw die langs de rij loopt.Waar het stickertje precies voor dient wordt niet erg duidelijk,maar ja. Het grensgebied is trouwens zo onaantrekkelijk als het maar kan.Vuil, kapoote wegen,ongeorganiseerd,hier en daar wat vrachtwagens, niemandsland. Puert Jimenez en Corcovado Costa Rica zijn we weer zo in, en als verassing komt er na een kwartiertje wachten bij de zogenaamde bushalte een bus die ons een heel stuk op weg helpt,rechtstreeks naar Golfito,een klein plaatsje aan de Golfo Dulce.Vandaar nemen we een bootJE naar de overkant,naar Peninsula de Osa,in het zuidoosten van CR.Want daar staat dan eindelijk Corcovado op ons te wachten! Na wekenlange voorbereidingen in de vorm van mailen-reserveren, is het dan eindelijk zover.Onze uitgaansbasis is puerto Jimenez,waar we met het bootje aankomen.Na de pier afgelopen te hebben worden we al begroet in de bomen door een groep prachtige Scarlet Macaws,de prachtigegrote papegaaien ,die we tot nu toe alleen in de dierentuin hadden gezien.Eigenlijk zijn ze niet originele bewoners van CR, lang geleden zijn ze ingevoerd vanuit Z Amerika. Na ingecked te hebben bij het hostel doen we nog even een dagje niks en bereiden onze tassen vast voor voor het park, de rest laten we in het hostel. Op de 5e is het vroeg uit de veren, om onze weg te maken naar Carate, waar een van de ingangen is naar het park.Om 0545 verzamelen we bij de vrachtwagen welke ook weer banken heeft aan de zijkant-en een leuning om vast te houden aan het plafond- voor degenen die moeten staan,wwaaronder wij dus.Met zowatdertig man hobbelen we de hobbelige weg over, en al is het maar 40km naar Carate, we doen er 2 uur over. Aangekomen in carate gaan we dus meteen op weg naar het rangerstation,genaamd La Leona,waar we ons felbegeerde reservering moeten laten zien en ons inschrijven.Een grote groep Amerikanen is ons al voor geweest die ochtend, maar zij zijn er voor een dag net als vele anderen.Zo gekozen of er is geen plek meer in het park.Wij kamperen 3 nachtjes en zijn dus 4 dagen in het park. Het eerste stuk naar La Leona is puur over het strand lopen.We merken meteen al dat het een mooie tocht gaat worden.Het tropische regenwoud kruist meteen aan het strand en strekt zich uit voor ruim 400 km2. We hebben gereserveerd voor een kampperplek bij het rangerstation Sirena, wat ongeveer 8 uur lopen is van La Leona.Het pad langs de zee wisslet zich af met stukken in het woud.Al snel zien we de veelvoorkomende Coati,die we al eerder gezien hebben maar het blijven leuke beestjes.Er schijnen in dit park vele dieren voor te komen waarvan de meest bedreigde en ook minst gespotte de jaguar.Hiervan zijn er nog maar 50 van volgend de laaste telling.Het hoofdvoedsel de wilde zwijnen zijn.Aangezien om de zwijen veel gejaagd werd door de mens,bleef er niet veel over voor de jaguar.Die dus op zijn beurt op het vee van de mensen aasde.En die gingen op de jaguar schieten,waardoor het aantal dramatisch daalde.Gelukkig zijn ze er nu mee bezig, en zijn plannen in de maak voor een soort van biologische brug naar een ander reservaat om deze te verbinden. Afijn, de jaguar kunnen we dus wel schrappenvan ons lijstje om m te kunnen zien..haha. Het weer zit aardig mee, het is af en toe bewolkt zodat het niet al te heet is, het is behoorlijk klamp hier,het zweet breekt ons uit.Maar de moeite waard Bij het rangerstation aangekomen zetten we onze gehuurde tent op in een overdekt gebied,erg luxe dus.We hebben maaltijden voor s´ avonds gereserveerd welke je kan benuttigen op een tijdstip(0530( dat het net begint te schemeren en dus goed is om wildlife te spotten.Maar de eerste avond zijn we toch te moe van het wandelen en gaan we vroeg slapen. De volgende ochtend presteert patrick het om heel vroeg op te gaan om hopelijk een glimps op te vangen van een tapir, die goed te zien zouden zijn hier,volgens te laaste verhalen.Helaas geen geluk. Die dag doen we het rustig aan en wandelen wat in de buurt.Tijdens 12 uur smiddags en drie is het eigenlijk te heet om te wandelen en houden we siesta.Op de veranda van het ranger staion zit een gids met een verrekijker en enorme telescoop en spoort de ene na de andere vogel op en mogen wij meekijken.Zo zien we vele mooie vogels waaronder de prachtige toekan,hij blijft maar heel eventjes stil zitten en lang genoeg om hem te bewonderen. Vlakbij zijn twee rivieren waar weeen paarkrokodillen spotten, die uit het water komen en lekker op de oever gaan zonnebaden. ´s nachts is er een prachtige strrenhemel en alleen het geluid van het woud.Al vroeg in de ochtend, zeg maar in de nacht, rond 0400,hoor je al ritsen van tenten openen en wekkertjes af gaan.Mensen zijn er op gebrand de tapir te zien, de naam gaat gepaard met de naam van het park.Natuurlijk willen wij hem ook zien.Maar zo gemakkelijk als gezegd is het niet.De de vroege ochtend en schemer gaan we alle plekjes af waarvan gezegd wordt ze te spotten, ook de nabije landingsbaan waar elke dag een vliegtuigje land, een groepje toeristen dropt en na een paar uurtjes weer vertrekken. Wanneer we onderuitgezakt op de veranda zitten, wordt er ineens geroepen ´Anteater´!En ja hoor, op z´n dooie gemakje loopt er ineens een miereneter voorbij.Mooi beestje om te zien. De andere dag lopen we een stuk van een ander trail af en zien weervele aapjes,zo hebben we alle 4 voorkomende soorten apen in het park gezien.)Howler, Spider,Squirrel en de White faced oftewel kapucijne apen.Wat een kabaal maken sommigen!Ook zien we nog 2 toekans hoog in de bomen.Dan horen we dieren lopen nit ver van ons vandaan.Patricks dent ana ene tapir, maar als we goed kijken blijken het wilde zwijnen te zijn, maar liefst 7 stuks!Goed nieuws voor de jaguar en poema. Op het strand zien we een pachtige Iguana.Een prehistorisch dier,fantastisch om te zien, helaas wordt deze verhandeld in oa Nicuragua.Het is na drugs en wapens en meest lucratieve handel,Erg triest. We genieten van een zonsondergang op het strand bijwaar de rivier uitkomt in de zee,en wanner het donker is zien we de ogen van de krokodillen rood als je erop schijnt met de zaklamp. Op de 8e is het tijd om weer terug t elopen naar carate.Westaan wederom heel vroeg op, brekende tent af en gaan voor nog ene keer naar ene rivier waar de kans isop een tapir te zien.We zien het langzaam licht worden, met op enkele meters een krokodil,en een stl mooie Rosie Spoonbills. Maar dan is het licht en helaas geen tapir gezien.We willen ons omdraaien om weg te lopen als we een grote plons horen in het water.Vast een krokodil.Maar als we met de camera in zoomen, zien we tot onze grote verassing een Tapir!Jippie!Langzaam komt hij door het water, dichter richting ons gelopen,en bewonderen het vrij grote beest met ingehouden adem. Na een paar minuten verdwijnt hij weer in het bos en lopen wij verder.Dan zien we nog twee mooie roofvogels in een palmboom. De weg terug is weer even mooi als de heenweg,ookal is het dezelfde weg.Af en toe vliegen er een groep pelicanen voorbij en scarlett macaws.De gids die op de vernada ons ene paar vogels heeft laten zien door zijn telescop, ontmoetn we even later als hij ons driftig staat te wenken even verderop.Wat zou hij nou were voor ons in petto hebben?Een mooie vogel?Wanner we dichterbij komen wijst hij in een boom valk aan het strand.We zien iets bruins hangen op een paar meters afstand. Een POEMA! Wauw, wat een geluk hebben we deze te zien.Hij of zij, hangt heel lui op een tak in de boom, kijkt af en toe op en gaat weer liggen slapen.We blijven fotos maken en opgewonden lopen we weer door.Wat een ervaring,onze dag kan niet meer stuk. Als toetje krijgen we nog een Miereneter te zien en een groepje coati´s,en dan zijn we aan het einde van het park. Corcovado was echt te gek! Aan het einde van de middag komen we weer terug in Puerto Jimenez en de volgende dag vertrekken we ´s ochtends vroeg naar onze volgende bestemming:Orosi Orosi Valley en Vulkaan Irazu Om 0500 zijn we de bus ingestapt en rond 1600 komen we aan op bestemming,het kleine gemoedelijkeplaatsje Orosi.Hoog gelegen en ook weer in een vallei.Een heerlijk klimaat hier, lekker koel een verademing na het warme klampige zuiden.Het is zelfs zo frisjes dat we s avonds onder een dekbed liggen.(het koelt ´snachts af tot ongeveer 9 graden,waar we voorheen 25 hadden) We gaan na inchecken bij een hostel meteen op zoek naar een gids en naareen manier om naar het nabij gelegen NP Tapanti te komen.Een gids die ons helpt naar mooie vogeltjes te zoeken,waar het park om bekend staat.Maar helaas is er niemand.Het vervoer wordt ook lastig daar er geen bus heen gaat en taxi schikbarend duur is.Dus we besluiten fietsen te huren en gaan de volgende ochtend vroeg op pad.De wegen vallen een beetje tegen, toch nog vrij steil en dus vermoeiend fietsen.(we hebben de fietsen gehuurd bij een Zwitzer en die zei dat het goed te doen was,ja voor hem ja!)Afijn, we wisselen het fietsen af met lopen en zo genieten we dubbel van de mooie omgeving.De vallei gevuld met koffieplantages omgeven door bergen begroeid met groen.En dan zien we wat bekende bomen,eucalyptus! Ook trouwens af en teo wat bottel brush struiken. We denken aan de hevige bosbranden die nu heersen in Victoria, Australie,maar liefst 500.000 hec is in brand opgegaan en vele mensen om het leven gekomen.We hopen dat de regen gauw komt! In het park zien we eigenlijkmeer vogeltjes dan buiten het park, wel een paar mooie en een waterval,altijd mooi. Orosi heeft ook een kerkje dat de oudste,nog in werking zijnde, van CR is.Hij is uit 1743 en nog helemaal intact, ondanks de vele aardbevingen. Verder brengen we onze tijd door in Orosi met lekker koffie drinken bij Duitsers,met zelfgemaakte cake van de Zwitsers,slapen heerlijk in het hostel van Nederlanders,en eten heerlijk in de soda´s van de Tico´s. Zo ontmoeten we in het hostel een Tico die een tijdje in nederland heeft gewoond en regelmatig eens een keer terug komt.We babbelen lekker over Nederland,hij is helemaal weg van de Kinderdijk en weet heel wat over Nederland wat wij nog niet weten.Samen zingen we liedjes van Van Dik Hout en Andre Hazes.Grappig. Op de 12e gaan we naar Vulkaan Irazu.We hebben een soort van tour geboekt, dwz een taxi met chauffeur.Onderweghebben we een mooi uitzicht over de vallei, met hier en daar nog een paar wolkjes mist. Irazu is een actieve en tevensde hoogste vulkaan (3042m)van Costa Rica.In een van de kraters is een prachitig groen meertje te zien. We lopen er voor een stuk langs en dan nog even naar een uitzichtspunt. Op de terugweg doen we nog even Cartago aan en zien daar de mooie Basiliek en een ruine van een kerk.Ook krijgen we wat uitleg in het spaans over de koffieplantages,waarvoor Orosi bekend staat. En dan is het de 13e van februari,tijd om weer terug te gaan naar San Jose,want de 14e vliegen we weg uit Midden Amerika, Zuid Amerika staat voor de deur. Het was weer een groot avontuur, hebben genotenvan de diversiteit van Costa Rica, maar ook van Niguragua en Panama.We hopen dat de mooie natuur behouden zal worden voor velen die na ons komen!